หิว หิว หิว ทำไมกินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม แบบนี้อ้วนตายกันพอดีเลยค่ะ เพื่อนๆ หลายคนก็อ้างว่า “ก็คนมันกำลังเติบโต ก็กินเยอะเป็นธรรมดา ไม่เห็นจะแปลก” ไม่แปลกหรอกค่ะ ถ้าไม่เพราะตอนนี้ แกอ้วนกลมจนจะกลิ้งแทนใช้เท้าเดินแล้ว เคยนั่งดูเพื่อนกินแล้ว คิดกันมั๊ยคะว่า เมื่อไหร่ เพื่อนเรามันจะอิ่ม หรือว่าเราก็เป็นแบบเพื่อนเราด้วยเหมือนกัน คือ กินไม่รู้จักอิ่ม ผลคือ น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นจนอ้วน จนมาได้ความรู้จากการอบรมหนึ่ง ว่าที่เรากินไม่รู้จักอิ่มเพราะ ฮอร์โมนตัวนึง ชื่อ เล็บตีน อุ๊ย! ไม่ใช่ ไม่สุภาพ เสียภาพกุลสตรีหมดเลย อิอิ!!! เขาเรียกว่า ฮอร์โมนเลปติน มาดูกันว่า มันคืออะไร ทำงานยังไงในร่างกาย แล้วจะแก้ปัญหาเลปตินได้อย่างไร
เลปตินคืออะไร
เลปติน เป็นฮอร์โมนตัวนึงที่ส่งสัญญาณให้สมองของเรารู้ว่า กินพอแล้ว และต้องอิ่มได้แล้ว มันผลิตขึ้นมาจากเซลไขมัน (adipocytes) มีหน้าที่รักษาระดับความผอมของร่างกาย โดยปกติของคนที่ขาดเลปตินจะมีผลทำให้อยากกินจุ คือ กินไม่รู้จักอิ่ม อิ่มเป็นยังไง ไม่รู้จัก เมื่อไม่รู้จักอิ่ม ก็กินเข้าไปเยอะ ทำให้อ้วน น้ำหนักเพิ่มขึ้น และแล้วโรคจากความอ้วนก็ตามมา เช่น เบาหวาน หัวใจ มะเร็ง ความดัน ฯลฯ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วคนส่วนใหญ่จะไม่มีอาการขาดเลปติน แต่จะเป็นการสูญเสียความไวของตัวรับเลปติน หรือที่เรียกว่า การดื้อต่อเลปติน (Leptin resistance) ซึ่งลักษณะการเกิดก็คล้ายๆ กับการดื้อต่ออินซูลิน นั่นคือถึงเซลไขมันจะหลั่งฮอร์โมนเลปตินออกมามากพอเพื่อให้หยุดกินแล้วก็ตาม แต่กลไกตัวรับเลปตินของคนผู้นั้นทำงานไม่สมบูรณ์จึงทำให้หิวอยู่และกินได้เรื่อยๆ ไม่รู้จักอิ่ม แหมแบบนี้ก็ดีนะคะ กินบุฟเฟ่คุ้มดี อ่ะ! หยอก หยอก
การทำงานของเลปติน คือ
- ควบคุมความอยากอาหาร คนที่มีการทำงานของร่างกายเป็นปกติเมื่อรับประทานอาหารให้ได้พลังงานเพียงพอแล้ว เซลไขมันจะมีการผลิตเลปตินเพิ่มขึ้น การเพิ่มขึ้นของเซรุ่มเลปตินนี้จะส่งสัญญาณให้ไฮโปธาลามัสหยุดความหิว โดยไปจับบริเวณรับเลปตินของสมองส่วนไฮโปธาลามัส (hypothalamus) ทำให้เรารู้สึกอิ่มแปล้หยุดกินอาหารได้
- เพิ่มความสามารถของร่างกายที่จะเอาไขมันที่เก็บสะสมอยู่ออกมาใช้ให้เป็นพลังงานได้ แบบนี้รูปร่าง ส่วนเกินลดลงสวยงามเลยเชียว
ส่วนการดื้อต่อเลปตินจะเกิดขึ้น เมื่อเริ่มมีน้ำหนักตัวเกินจะทำให้ระดับฮอร์โมนเลปตินสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง อาการดื้อต่อเลปตินมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างมากกับอาการดื้อต่ออินซูลิน ซึ่งมีความคล้ายกันตรงที่ ไม่ว่าจะเป็นการดื้อต่ออินซูลิน หรือการดื้อต่อเลปตินก็ก่อให้เกิดการอักเสบเรื้อรังขึ้นได้โดยตรงไปพร้อมๆ กับน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้น และทำให้ลดน้ำหนักได้ยากเย็นมากขึ้น แถมยังคงทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อยๆ นอกจากจะทำให้รูปร่างไม่น่าดู น่าพิศมัยแล้ว ยังมีห่วงยางรอบพุง ที่ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อโรคหลายชนิด เช่น เบาหวาน โรคหัวใจ มะเร็ง สโตรก และความจำเสื่อม อีกด้วย
วิธีแก้อาการดื้อเลปติน ก่อนอื่นต้องป้องกันการอักเสบที่เกิดทั่วทั้งร่างกาย (systemic inflammation) ซึ่งเป็นสาเหตุให้มีโรคต่างๆเกิดขึ้นตามมาได้รวมทั้งอาการดื้อต่อเลปตินและอินซูลิน โดย
- รับประทานผัก หลากหลายชนิดให้มากในทุกๆ วัน และพยายามใส่เครื่องเทศต่างๆลงในอาหารเพราะว่าเครื่องเทศเป็นสารต้านการอักเสบ เช่น หอม กระเทียม ขมิ้นชัน พริกไทย เป็นต้น
- รับประทานอาหารเสริมกรดไขมันจำเป็น โอเมก้า 3 มีสรรพคุณในการต้านการอักเสบที่เกิดทั่วทั้งร่างกาย
- รับประทานสารต้านอนุมูลอิสระ เช่น วิตามินซี อี โคเอ็นไซม์คิว 10 เพราะสารต้านอนุมูลอิสระจะมีฤทธิ์ในการต้านการอักเสบภายในร่างกาย
- ออกกำลังกายสม่ำเสมอ
หากเราสามารถทำได้ตามด้านบน เราจะสามารถขัดขวางการอักเสบทั้งร่างกาย ทั้งยังช่วยรักษาระดับน้ำหนักตัวให้เหมาะสมได้ด้วย
วิธีแก้ไขอาการดื้อต่อเลปตินและอินซูลิน
- หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่มีไกลซีมิกอินเด็กซ์สูง อาหารที่ใส่น้ำตาล ฟรุ๊คโตส
- รับประทานโปรตีนให้พอเหมาะ พอเพียง
- รับประทานไขมันชนิดดีให้มากขึ้น
มาถึงตอนนี้แล้วรู้จักเลปตินกันแล้วใช่มั๊ยคะ ลองสังเกตุตัวเองดีๆ ว่าเป็นคนกินจุ ไม่รู้จักอิ่มหรือเปล่า ถ้าเป็นลองแก้ปัญหาด้วยวิธีการที่บอกมาดูนะคะ แล้วสุขภาพดี รูปร่างดี มีออร่าก็จะเป็นของเราทุกคน
Photo : pixabay.com
เป็นเพื่อนกันได้ อ่านแล้วดีฝากแชร์ด้วยนะคะ
Line id : manussanank
Mobile : 089 447 2161
